REVIEWS

Vandaag kreeg ik, naast een enorme stapel andere, in mijn handen de CD ‘Trav’lin’ Light’ van Alexander Beets Quartet, waarop ook Judith Nijland acte de présence geeft. Ik weet niet wat de rest van de stapel nog in petto heeft, maar dit is een meer dan uitstekend begin van de avond. Een donderdagavond waarop ik, niet geheel toevallig, in mijn heimat vertoef. Kijkend naar de allereerste piano in mijn leven en foto’s van mijzelf aan de muur .. dat kan maar één ding betekenen. Ik logeer in het huis waar ik geboren ben. Geloof het of niet, maar de muziek die nu op beschaafd volume uit de speakers schalt brengt de luisteraar met gemak terug naar 1972. Om maar jaartal te noemen.
Maxazine

Heerlijke jazz. Klassieke jazz standards. Beschaafd uitgevoerd, maar toch virtuoos. Ouderwets gezellig, maar met een nieuwerwetse omlijsting. Dat kunt u natuurlijk op twee manieren opvatten, maar ik bedoel er maar één. De goeie. Mooie, heldere opnames die de luisteraar meenemen naar, wat zei ik, bijvoorbeeld 1972. Het schijfje staat vol met klassiekers van Montgomery (Road Song), Porter (You’d Be So Nice To Come Home To) en Gillespie (A Night In Tunisia) en Beets’ Qaurtet en Nijland lijmen met sublieme instrumentbeheersing en Judith’s prachtige stem de composities aan elkaar. En de CD is afgelopen voordat u er erg in heeft, en hem dus nog maar een keer opzet. Want dit is een blijvertje.
Persoonlijke voorkeur voor jazz van jaren her (uit bijvoorbeeld 1972) en gevoelig voor charmes van Judith zorgen voor een waardering van 8/10. Dat zijn dus vier van de vijf sterren. ‘En waarom geen vijf, Fred?’ hoor ik u denken. Welnu, daar ga ik nog antwoord op geven ook en dat is, ondanks dat er muzikaal-technisch gezien niets op af te dingen valt, het dat precies is. Maar dat, wederom, druk de pret allerminst. Kijk! Daar is de CD voor de tweede keer al weer afgelopen. Vlug nog maar een keertje opzetten. En u, haast u naar de (online) platenzaak van uw keuze en schaf deze heerlijke plaat aan. Al was het maar voor alle 12 tracks die er op staan. (Maxanter Records) (8/10)

Maxanter, het label van de gebroeders Beets, slaat met de cd ‘Trav’lin’ Light’ van het Alexander Beets Quartet met zangeres Judith Nijland flink toe. Het heeft een degelijke zang-cd het licht doen zien. Judith Nijland is al een jaar of tien actief en deze plaat met Alexander Beets is haar vierde cd. De cd diende als visitekaartje voor een tournee die Beets en Nijland dit najaar samen door Thailand maakten.
Tijdens de opname van de cd zat Marius Beets achter de knoppen. Hij is ook te horen als bassist. Zijn broer Alexander speelt tenor en broer Peter duikt als gast enkele keren achter de zwarte en witte toetsen op. Verder waren de onafscheidelijke slagwerker Gijs Dijkhuizen en pianist Edgar van Asselt van de partij. Nijland koos voor ‘Trav’lin’ Light’ een aantal composities waarvan de titel naar ‘reizen’ verwijst. Waren die instrumentaal, dan zorgde ze zelf voor een tekst. Zo kreeg ‘Roadsong’ van Wes Montgomery een tekst, net zoals ‘Voyage’ van Kenny Barron. Verder prijken ‘A night in Tunesia’, ‘Take the ‘A’ train’ en in ‘I’m moving on’ op de hoes. Drie stukken waarin Peter Beets piano speelt. De ‘standards’ worden zonder moeite en pretenties gezongen
en gespeeld. Judith Nijland tilt de ‘songs’ boven het cliché-niveau uit. et haar iets hese alt stoft ze de oude bekenden af, zodat ze opnieuw glanzen. Haar begeleiders hebben er duidelijk ook plezier in.
Jazzflits, Hessel Fluitman

Van Maxanter Records ontving ik van de week de CD van Alexander Beets featuring zangeres Judith Nijland met de titel “Trav’lin’ Light”. Deze CD werd al in September j.l. uitgebracht dus wel wat laat voor een recentie. Maar beter laat dan ……juist.
Maxanter Records producties betekent een hoog familie Beets gehalte en dat staat min of meer per definitie garant voor kwaliteit en vooral swing. Zo ook deze productie.
Executive producer is Alexander Beets die ook de tenor bespeelt, broer Marius deed de techniek, contrabas en de arrangementen en broer Peter zat op drie van de twaalf stukken achter de piano. Aangevuld met hun gabber en swinger Gijs Dijkhuizen.
Om maar met de kouwe kant, Gijs Dijkhuizen, te beginnen: een drummer die mij altijd zeer kan bekoren. Origineel, technisch perfect, swingend en stuwend is hij voor mij de Nr.1  Drummer in ons polderland. Waarom broer Peter hem niet bij zijn Peterson tribute heeft betrokken snap ik niet zo goed.
Een eerste blik op het repertoire leerde dat er veel standards voorbij komen zoals Come Fly With Me, A Night In Tunesia, Take The A’ Train en On A Slowboat To China. Je vraagt je af wat aan dat soort nummers nog toe te voegen valt ?
Veel zo blijkt, vooral door de lekkere en frisse arrangementen van Marius, goed saxwerk van Alexander en swing van de eerder genoemde gabber Gijs.
En dan natuurlijk Judith Nijland die met een sfeervol stemgeluid en timing de CD z’n karakter geeft. Ze voelt de sfeer van de stukken goed aan en met name de vertolking van A Night In Tunesia kon mij zeer bekoren. Uitstekend gedaan met een nummer dat door zowat iedereen gedaan is. Dat is knap.
De titel van de CD “Trav’Lin’” Light dekt goed de lading want het is geen zware kost die de luisteraar moet wegstouwen maar goed en swingend entertainment. Fris en Fruitig ja.
Bob’s Jazz Blog