LYRICS CARMINA LATINA

FENESTRAE

Music: C. Corea (Windows)
Lyrics: J. Nijland (English) and D. Cohen (Dutch and Latin)

Per fenestras specto videns
Quidcumque volo ut in fantasia

Nam lumen mentis caret fine
En me volo libere permota carmine

Una tu manu
Inopem elevasti me
Quos pingis colores
Eis non sunt clariores

Nunc claudenda sunt
Mihi vela fenestrarum

Per fenestras specto videns
Promissa dierum refulgentia

Dulcissima mihi dedisti verba
Vulnerant vera dulci laetitia

Vinculis cunctis
Tute liberasti me
Nam tecum sum quae sum
Armis omnibus amissis

Nunc claudenda sunt
Mihi vela fenestrarum

Door mijn ramen kijkend zie ik
Wat ik ook maar wil zoals in mijn fantasie

Want het licht van de geest kent geen einde
Zie mij, ik vlieg in vrijheid bewogen door het lied

Jij met één hand
Hebt mij, hulpeloze, verheven
De kleuren die je schildert
Helderder bestaan ze niet

Maar nu moet ik
De gordijnen van mijn ramen sluiten

Als ik door mijn ramen kijk zie ik
De beloftes van mijn dagen weerspiegelen

De zoetste woorden zei je mij
In hun waarheid doen ze me pijn
Vol zoete blijdschap

Uit alle ketenen
Heb jij me bevrijd
Want met jou ben ik wie ik ben
En zijn alle wapens verloren

Maar nu moet ik
De gordijnen van mijn ramen sluiten

When I look through my windows I see
What I want to like in my fantasy

Imagination has no limits you see
I float and it’s free
Every note touches me

You lift me up with one hand
And I can’t resist
The colours that you paint
Brighter than I ever saw

But now it’s time to close
The curtains of my clear windows

When I look through my windows I see
Promises of how golden life can be

The sweetest words are spoken to me
You see it hurts cause it’s real
Painful joy and I feel

So liberated from the chains of restraint
When I’m with you I smile
And see myself for who I am

But now it’s time to close
The curtains of my clear windows

AESTATE

Music: G. Gershwin (Summertime)
Arrangement: P. Althuis | A. Den Boer | S. Kaptein |  J. Nijland | T. Pierhagen
Lyrics: I. Gershwin (English) and L. Ranieri (Latin)

Aestate, et vivere est facile
Saltant pisces
Byssum crescit alte
O tata tuus est dives
Tua mamma est formosa
Tum care, sileas, mi
Ne ploraris

Sub lucem quondam
Tu cantans surges
Sic, alas pandes
Et ad caelum ascendes
Ast ante eum diem
Nil est quod noceat tibi
Mamma et tata
Astantibus

Summertime
And the livin’ is easy
Fish are jumpin’
And the cotton is high
Oh, your daddy’s rich
And your ma is good-lookin’
So hush, little baby
Don’t you cry

One of these mornings
You’re going to rise up singing
Then you’ll spread your wings
And you’ll take the sky
But ’til that morning
There’s a’nothing can harm you
With daddy and mammy standing by

OMNIA SOL TEMPERAT

Music & lyrics: C. Orff (Carmina Burana)
Arrangement: J. Nijland

Omnia sol temperat
Purus et subtilis
Novo mundo reserat
Faciem Aprilis
Ad Amorem properat
Animus herilis
Et iocundis imperat
Deus puerilis

Rerum tanta novitas
In sollemni vere
Et veris auctoritas
Iubet nos gaudere
Vias prebet solitas
Et in tuo vere
Fides est et probitas
Tuum retinere

Ama me fideliter
Fidem meam nota
De corde totaliter
Et ex mente tota
Sum presentialiter
Absens in remota
Quisquis amat taliter
Volvitur in rota

The sun warms everything
Pure and gentle
Once again it reveals to the world
April’s face
The soul of man
Is urged towards love
And joys are governed
By the boy-god

All this rebirth
In spring’s festivity
And spring’s power
Bids us to rejoice
It shows us paths we know well
And in your springtime
It is true and right
To keep what is yours

Love me faithfully
See how I am faithful
With all my heart
And with all my soul
I am with you
Even when I am far away
Whosoever loves this much
Turns on the wheel

PUELLA IPANEMA

Music: A. Jobim (Garota de Ipanema) | Arrangement: T. Pierhagen
Lyrics: V. De Moraes (Portuguese), N. Gimbel (English) and D. Cohen (Dutch and Latin)

Aspicite illam puellam gratissimae formae
Quae ambulat cunctis diebus ad mare
Est mihi par divae demissae caelo

Graditur aurea forma sub sole Ipanemo
Tam leviter saltans ut flamma demanet
Ut torpeat lingua ut desit mi vox

Amoris quid sum tam egens
Amantem reddit amentem
Amenti ostentat mi Venus
Venustatem quae non solum mea
Ambulat sola et ea

Ah, si modo scivisset dum vadit in via
Se reddere mundum luculentiorem
Ut fulgeant corda et vincat amor

Kijk naar dat meisje met de sierlijkste gestalte
Dat alle dagen naar de zee wandelt
Ze lijkt mij een godin gezonden uit de hemel

Ze stapt met verschijning van goud
Onder de zon van Ipanema
Zo licht dansend dat een vlam begint te stromen
En mijn tong verlamt zodat niets resteert van mijn stem

Waarom ben ik zo arm aan liefde
Ze maakt haar minnaar waanzinnig
Venus toont mij, waanzinnige,
Een schoonheid die niet alleen van mij is
Want ook zij wandelt alleen

Ach, als ze eens wist dat
Terwijl ze loopt over straat
Zij de wereld schitterender maakt
Zodat de harten beginnen te stralen
En de liefde overwint

Tall and tan and young and lovely
The girl from Ipanema goes walking
And when she passes,
Each one she passes goes “ah!”

When she walks she’s like a samba that
Swings so cool and sways so gently
That when she passes,
Each one she passes goes “ah!”

Oh, but he watches her so sadly
How can he tell her he loves her?
Yes, he would give his heart gladly
But each day when she walks to the sea
She looks straight ahead not at he

Tall and tan and young and lovely
The girl from Ipanema goes walking
And when she passes he smiles
But she doesn’t see

AUREA MEDIOCRITAS

Music: J. Nijland
Lyrics: J. Nijland (English) and D. Cohen (Dutch and Latin)

Icareo modo tendo ad caelum
Ne moneas, non audiam,
Nam dulce me manet praemium

Nunc jam ventis dedi pennas ad alta,
Quas non sentiens dissolvi in sole
Veni vidi vici volans
Dum in Aegaeas cado undas

Daedaleo modo video pericla
Cur vitae viae paviuntur
Pavoris pavimento

Nunc timoris frigore stupefacta
Non iam invenio exitum, errabo
Semper in quem ipsa feci
Magno Minois labyrintho

Fines nos liberos formant
Adhuc juvenes nos admonent
Ne modum hominum excedamus
Ne viam rectam perdas
Tu cave!

Qui Ulixis modo temptat
Refugere illecebras
Semper abdicare sustinet?

Horatii verbis agamus vitam
‘Aurea mediocritate’
Transgredienda nonnumquam
Ne priveris vitandis vitiis vita

Zoals Icarus reik ik naar de hemel
Waarschuw me niet, ik zal niet luisteren
Want een fraaie beloning wacht op mij

En nu ben ik opgestegen naar de hoogte op vleugels
Die ik in de zon niet uiteen voel vallen
Veni vidi vici in mijn vlucht
Totdat ik in de Aegeïsche golven stort

Zoals Daedalus zie ik gevaren
Waarom worden de wegen van het leven
Geplaveid met het plaveisel van de vrees?

En nu, door de kou van de angst verlamd
Zie ik de uitgang niet meer
En zal ik altijd dwalen in wat ik zelf schiep
Het grote labyrinth van Minos

Grenzen vormen ons als kinderen
En als volwassenen herinneren ze ons er nog aan
De menselijke maat niet te overstijgen
Pas op dat je de juiste weg niet verliest!

Wie als Odysseus probeert
Weg te vluchten van verleidingen
Zal die het ontzeggen altijd weten vol te houden?

Laat ons leven met de woorden van Horatius
En wel door af en toe de gulden middenweg te overstijgen
Zodat je je niet juist door het vermijden van fouten
Berooft van het leven

BASIA MILLE

Music: C. Velázquez (Besame Mucho) | Arrangement: A. Cohen
Lyrics: C. Velázquez (Spanish), S.Skylar (English) and D. Cohen (Dutch and Latin)

Basia mille
Da mihi quasi sit haec nobis ultima nox
Deinde, deinde centum
Timeo si olim te perdam
Ne perdas me mox

Ama me multum
His in amplexibus tuis dum fugit ardor
Deinde, ama me magis
Utinam fine careret
Amoris favor

Ardeo te proxime habere
In luminibus tuis aspicere me
Proximus enim me dies videbit jam procul
Tam procul a te

Ama me usque
Donec evadit e corde amoris pavor
Ama me, ama me semper
Ut nobis sit sempiternus
Amoris calor

Geef me duizend kussen
Als ware dit voor ons de laatste nacht
Daarna, daarna honderd
Ik ben bang, als ik je ooit verlies
Dat jij binnenkort mijn einde wordt

Heb me zeer lief
In deze omarmingen van jou tot de warmte vervliegt
En heb me daarna meer lief
Kon de welgezindheid van Amor maar eindeloos zijn

Ik verlang ernaar je dichtbij me vast te houden,
In jouw ogen mezelf te zien
Want de volgende dag zal mij al ver zien
Zo ver van jou

Heb me steeds lief
Tot de angst om lief te hebben uit mijn hart verdwijnt
Heb me lief, heb me altijd lief
En moge de warmte van onze liefde voor altijd blijven

Besame, besame mucho
Each time I cling to your kiss, I hear music divine
Besame, besame mucho
Hold me my darling, say that you’ll always be mine

Dearest one, if you should leave me
Each little dream would take wing
And my life would be through
Besame, besame mucho
Love me forever and make all my dreams come true

This joy is something knew
My arms enfolding you
Never knew this thrill before
Who ever thought I’d be holding you close to me
Whispering “It’s you I adore”

Dearest one, if you should leave me
Each little dream would take wing
And my life would be through
Besame, besame mucho
Love me forever and make all my dreams come true

CARMEN XLVI

Music: J. Nijland
Lyrics: Catullus (Latin), M. Vanhauwaert (Dutch) and K. Rears (English)

Iam ver egelidos refert tepores
Iam caeli furor aequinoctialis
Iucundis Zephyri silescit auris

Linquantur Phrygii, Catulle, campi
Niceaeque ager uber aestuosae
Ad claras Asiae volemus urbes

Iam mens praetrepidans avet vagari
Iam laeti studio pedes vigescunt

O dulces comitum valete coetus
Longe quos simul a domo profectos
Diversae varie viae reportant

De lente keert reeds terug met zijn milde dagen
De woede van de maartse buien
Wordt getemperd door een zacht briesje van Zephyr

Laat de Phrygische velden en het vruchtbare land
Van het warme Nicaea nu achter je, Catullus!
Laten we nu naar de beroemde steden van Klein-Azië vliegen

Je verlangt alweer om onrustig rond te zwerven
Vrolijk voel je jouw voeten zich al versterken

Vaarwel, aangename samenkomsten van vrienden
Die voor lange tijd samen met mij van huis vertrokken
Die door verschillende wegen teruggebracht worden

Now spring brings back unchilled warmth
Now the rage of the ecquinoctial sky grows silent
With the pleasant breezes of the west wind.

The Phrygian fields should be quitted, Catullus,
And the fertile territory of sweltering Iznik
Let us fly to the bright cities of Asia

Now the mind trembling in anticipation yearns to roam
Now the happy feet grow strong in their pastime

Be well, o sweet company of friends
Who having wandered far from home together
Return in different ways to a route headed in a different direction

LIMES

Music: G. Gershwin (I Got Rhythm) | Arrangement: P. Althuis
Lyrics: D. Cohen (Dutch, Latin and English)

Cernis campos
Cernis undas
Formas terras
Vetustate

Cernis mores
Cernis festa
Alis terras
Vetustate

Sis tu limes
Sed non finis
Vivis solum
Cum vicinis

Cernis gentes
Cernis linguas
Jungis terras
Romanae semper erunt

Je scheidt velden
Je scheidt golven
Je vormt landen
Door je ouderdom

Je scheidt zeden
Je scheidt feesten
Je voedt landen
Door je ouderdom

Wees vooral een grens
Maar daarmee geen einde
In leven blijf je alleen
Samen met je buren

Je scheidt mensen
Je scheidt talen
Je bindt landen
Die altijd Romeins zullen zijn

You seperate fields
You seperate waves
You create countries
By age

You seperate morals
You seperate parties
You feed countries
By age

Be a border
But not an ending
In life you’re alone
With your neighbours

You seperate people
You seperate languages
You unite countries
That will always be Roman

LAMENTA EURYDICES

Music: V. De Moraes (Valsa de Euridice)
Lyrics: V. De Moraes (Portuguese) and D. Cohen (Dutch, Latin and English)

Qui tam saepe es profectus
Ut nesciam desperare
Cuius tantum deflevi aspectus
Ut non jam queam plorare

O care, noli abire, abire a me
Profectione perpetua

Nil jam valet consolari
Inopiam tui amoris
Mi tristitia ardoris
Potius quam ipsa morte
Veniet finis
Vale

Jij die zo vaak bent vertrokken
Dat ik niet meer tot wanhoop in staat ben
Jij wiens gezicht ik zozeer heb beweend
Dat ik niet meer huilen kan

O liefste, ga niet weg, ga niet weg van mij
Met een afscheid dat eeuwig blijft duren

Niets kan nog verlichten
Het gemis van jouw liefde
Voor mij zal door de droefenis van de hartstocht
Eerder dan door de dood zelf
Het einde komen
Vaarwel

You who left so many times
That I don’t know how to despair anymore
You, who’s face I cried for so much
That I cannot cry anymore

Oh, my love, don’t leave, don’t leave me
With a departure that will never end

Nothing can allay
The lack of your love
To me by the sadness of longing
Sooner than by death itself
The end will come
Farewell